
Szacowany czas czytania: 6 minut
Kwasica metaboliczna
Kwasica metaboliczna to zaburzenie równowagi kwasowo-zasadowej organizmu, które może pojawiać się wtórnie do różnych chorób ostrych i przewlekłych. Kwasica metaboliczna jest ostrym stanem chorobowym, którego leczenie wymaga hospitalizacji i włączenia terapii wyrównującej zaburzenia kwasowo-zasadowe. Częstość występowania powikłań oraz śmiertelność w kwasicy metabolicznej zależą od choroby podstawowej oraz możliwości jej leczenia. Skutkiem kwasicy metabolicznej są zaburzenia licznych procesów metabolicznych prowadzące do nieprawidłowej czynności wielu narządów.
Czym jest kwasica metaboliczna?
Kwasica metaboliczna to stan, w którym dochodzi do zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej organizmu. Charakteryzuje się obniżeniem pH krwi poniżej 7,35 (wartość fizjologiczna to 7,35–7,45). Przyczynę tego zaburzenia najczęściej stanowi nadmiar kwasów w organizmie lub niedobór zasad, w szczególności wodorowęglanów (HCO₃⁻).
Przyczyny kwasicy metabolicznej
W ludzkim organizmie kluczowym elementem utrzymania prawidłowego funkcjonowania jest równowaga kwasowo-zasadowa. W warunkach fizjologicznych stężenie jonów wodorowych (H⁺) we krwi wynosi od 35 do 45 nmol/l. Stałe stężenie tych jonów, nazywane izohydrią, jest niezbędne do prawidłowego przebiegu procesów enzymatycznych. Izohydria jest utrzymywana głównie dzięki współpracy płuc i nerek, które skutecznie regulują ilość jonów wodorowych i wodorowęglanów w organizmie.
Kwasica metaboliczna może wynikać z różnych mechanizmów. Poniżej przedstawiono główne grupy przyczyn wraz z przykładami.
1. Nadmiar kwasów
Organizm może nie nadążać z neutralizacją kwasów, co prowadzi do ich nagromadzenia.
- Cukrzycowa kwasica ketonowa – występuje w cukrzycy, szczególnie w przypadku braku insuliny, gdy organizm zaczyna spalać tłuszcze zamiast glukozy, co prowadzi do powstania kwasów ketonowych.
- Kwasica mleczanowa – może pojawić się w ciężkich stanach, takich jak:
- Zatrucia substancjami chemicznymi – np. alkoholem etylowym, metanolem, glikolem etylenowym (powszechnie stosowanym w płynach przeciw zamarzaniu), salicylanami (lekami przeciwbólowymi, np. aspiryną) lub spowodowane przewlekłym nadużywaniem paracetamolu.
2. Zaburzenia funkcji nerek
Nerki pełnią istotną rolę w równowadze kwasowo-zasadowej. Ich niewydolność może prowadzić do kwasicy.
- Kwasica w ostrej lub przewlekłej niewydolności nerek – gdy nerki nie są w stanie skutecznie usuwać jonów wodorowych.
- Kwasice cewkowe dalsze – wynikające z zaburzeń w wydalaniu H⁺ na poziomie dalszych odcinków kanalików nerkowych.
3. Utrata zasad, głównie wodorowęglanów (HCO₃⁻)
- Przewód pokarmowy – np. w przypadku:
- przewlekłych biegunek;
- przetok zewnętrznych (żółciowych, trzustkowych lub jelitowych), przez które organizm traci płyny bogate w HCO₃⁻.
- Chirurgiczne wytworzenie zbiornika na mocz – wykonane z odcinka jelita po usunięciu pęcherza moczowego (tzw. radykalnej cystektomii).
- Nerki – np. w przypadku kwasic cewkowych bliższych i dalszych.
Osoby ze zwiększonym ryzykiem kwasicy metabolicznej
Niektóre grupy osób są bardziej podatne na rozwój kwasicy metabolicznej, np.:
- dzieci i dorośli z przewlekłą biegunką – nadmierne stosowanie środków przeczyszczających lub zaburzenia wchłaniania mogą prowadzić do znaczącej utraty wodorowęglanów, w wyniku której dochodzi do destabilizacji równowagi kwasowo-zasadowej;
- osoby starsze – ich organizm ma ograniczoną zdolność do kompensacji zaburzeń równowagi, co zwiększa ryzyko powikłań związanych z kwasicą.
Objawy kwasicy metabolicznej
Obraz kliniczny kwasicy metabolicznej zależy od choroby podstawowej, która ją wywołała. Jednym z mechanizmów kompensacyjnych kwasicy jest hiperwentylacja, dlatego często występującym objawem jest pogłębiony i przyspieszony oddech, znany jako oddech Kussmaula (przypominający „oddech gonionego psa”). Do innych objawów należą:
- zaburzenia świadomości – senność, nadmierne pobudzenie lub splątanie, które mogą sugerować zatrucie toksynami, np. metanolem;
- cukrzycowa kwasica ketonowa – objawy takie jak nadmierne pragnienie, suchość w ustach, osłabienie, wyczuwalny zapach acetonu oraz pogorszenie stanu świadomości.
Diagnostyka kwasicy metabolicznej
Rozpoznanie opiera się na badaniach laboratoryjnych, które potwierdzają:
- obniżone pH krwi (poniżej 7,35) – wskazujące na kwasicę;
- zmniejszone stężenie jonów wodorowęglanowych (HCO₃⁻);
- hipokapnię (obniżone stężenie dwutlenku węgla, CO₂) – będącą efektem kompensacji oddechowej.
Najważniejszym badaniem jest gazometria krwi, która ocenia równowagę kwasowo-zasadową.
- Gazometria krwi tętniczej – najbardziej precyzyjna, wymaga pobrania krwi z tętnicy przez lekarza.
- Gazometria krwi włośniczkowej – prostsza, pobierana z opuszki palca, ale wymaga potwierdzenia w badaniu z krwi tętniczej.
Leczenie kwasicy metabolicznej
Leczenie kwasicy metabolicznej zazwyczaj odbywa się w warunkach szpitalnych, gdzie możliwe jest stałe monitorowanie parametrów życiowych oraz zmian pH krwi. W przypadku ciężkich zaburzeń konieczne może być dożylne podawanie jonów wodorowęglanowych (HCO₃⁻), co podwyższa pH krwi i zmniejsza nasilenie kwasicy.
Podejście terapeutyczne zależy od przyczyny kwasicy:
- cukrzycowa kwasica ketonowa – intensywne wyrównywanie poziomu glukozy we krwi;
- uszkodzenie nerek lub zatrucia – stosuje się dializoterapię lub leczenie nerkozastępcze;
- zatrucia toksynami – podawane są specyficzne antidota, np.:
- acetylocysteina w zatruciu paracetamolem,
- etanol lub fomepizol w zatruciach metanolem.
Leczenie przyczynowe jest kluczowe dla trwałego wyrównania zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej.
„Zakwaszenie organizmu" a kwasica metaboliczna
W przestrzeni internetowej często pojawia się termin „zakwaszenie organizmu”, który nie jest określeniem medycznym i nie należy utożsamiać go z prawdziwą kwasicą metaboliczną. Kwasica metaboliczna to poważny stan zagrożenia zdrowia i życia, wynikający z poważnych zaburzeń chorobowych, a nie diety czy stylu życia.
Organizm człowieka posiada skuteczne mechanizmy utrzymujące równowagę kwasowo-zasadową, niezależnie od rodzaju spożywanych pokarmów. Bardzo ważną funkcję pełni tutaj układ buforów krwi, który sprawnie neutralizuje zmiany pH.
Terapie reklamowane jako „odkwaszanie organizmu” nie są poparte naukową wiedzą, a ich skuteczność nie została potwierdzona w żadnych badaniach. Należy zachować ostrożność wobec takich metod i opierać się na rzetelnych informacjach medycznych.
Piśmiennictwo:
- Sulikowska B, Manitius J. Kwasica metaboliczna. Wielka Interna. Nefrologia. https://podyplomie.pl/wiedza/wielka-interna/1142,kwasica-metaboliczna?srsltid=AfmBOopCFBJ-YMwr-SFmS797yJrdQbqFEAUk8mKTx2Ht2cLlBzqqG29v [dostęp z dnia 07.11.2024 r.].
- Kwasica nieoddechowa. Medycyna praktyczna dla lekarzy. https://www.mp.pl/interna/chapter/B16.II.19.2.1 [dostęp z dnia 08.11.2024 r.].
- Adamczak M, Madziarska K, Masajtis-Zagajewska A i wsp. Diagnostyka i leczenie kwasicy metabolicznej u chorych z przewlekłą chorobą nerek – opinia ekspertów. Nefrol Dial Pol 2017; 21: 105–109.