Suchość pochwy - “wstydliwy” problem, o którym powinniśmy mówić
Zdrowie seksualne oraz dotyczące go zaburzenia i problemy są w Polsce tematem tabu, zarówno wśród kobiet, jak i mężczyzn. Choć seksualność i zdrowie reprodukcyjne stanowią jedną z najważniejszych sfer funkcjonowania człowieka, często nie dyskutuje się na ich temat z bliskimi, a nawet z lekarzem. Jednym ze zbyt rzadko poruszanych problemów jest suchość pochwy. To schorzenie dotyczy 1 na 5 kobiet, a w wieku pomenopauzalnym ponad połowy [1,2]. Z czego wynika? Jak sobie z nim radzić?
Czym jest suchość pochwy?
Suchość pochwy charakteryzuje się zbyt małą ilością śluzu, który w prawidłowych warunkach powinien nawilżać pochwę i srom. Prowadzi to do objawów takich jak: swędzenie, ból i pieczenie w okolicy intymnej oraz znaczny dyskomfort lub dolegliwości bólowe podczas współżycia. W niektórych przypadkach objawy są tak dotkliwe, że podstawowe czynności, takie jak siedzenie, chodzenie czy oddawanie moczu mogą powodować dolegliwości.
Przyczyny suchości miejsc intymnych
W prawidłowej sekrecji śluzu ważną rolę odgrywają estrogeny - hormony wydzielane przez jajniki w wieku przedmenopauzalnym. Każda choroba lub stan prowadzący do obniżenia produkcji estrogenów może więc prowadzić do suchości pochwy. Dzieje się tak m.in. u kobiet po menopauzie, w okresie karmienia piersią czy po usunięciu lub uszkodzeniu jajników.
Istnieje również wiele innych przyczyn nieprawidłowej lubrykacji (nawilżenia) miejsc intymnych. Nie można zapomnieć o przyczynach psychologicznych - brak podniecenia seksualnego, niedostateczna stymulacja przed współżyciem lub w czasie stosunku, stres lub choroby psychiatryczne mogą powodować zaburzenia popędu seksualnego, w tym lubrykacji pochwy.
Podsumowując, do najważniejszych przyczyn suchości pochwy należą:
- menopauza - poprzez zmniejszenie aktywności jajników i spadek produkcji estrogenów;
- okres połogu i karmienia piersią - wskutek okresowego zmniejszenia produkcji estrogenów;
- operacja usunięcia macicy i/lub jajników - estrogen produkowany jest głównie w jajnikach;
- chemioterapia - może działać toksycznie na jajniki;
- choroby przewlekłe (np. cukrzyca, niedoczynność tarczycy);
- zakażenia układu moczowo-płciowego;
- niektóre leki (np. antykoncepcyjne, hipotensyjne, przeciwalergiczne);
- nieprawidłowa higiena miejsc intymnych (np. stosowanie mocnych lub perfumowanych kosmetyków, podrażniających okolice sromu);
- zaburzenia psychologiczne i psychiatryczne (np. nadmierna ekspozycja na stres, zaburzenia depresyjne);
- niedostateczne podniecenie seksualne;
- zła relacja z partnerem [1,2].
Leczenie suchości pochwy
Ze względu na różnorodność przyczyn suchości pochwy i mogących wiązać się z nią chorób, należy zgłosić się do lekarza, aby wykluczyć podłoże ogólnomedyczne i zastosować odpowiednie leczenie przyczynowe, np. wdrożyć terapię choroby przewlekłej czy podać antybiotyk z powodu zakażenia układu moczowego.
W leczeniu suchości pochwy ważne jest również leczenie objawowe, które przywróci prawidłową wilgotność rejonów intymnych, zmniejszy codzienne objawy i pozwoli na cieszenie się życiem seksualnym.
Lubrykanty to żele naśladujące prawidłowo wydzielany w organizmie śluz. Należy je nakładać w okolice warg sromowych oraz pochwy przed stosunkiem płciowym.
Żele, kremy i globulki nawilżające dopochwowe mają na celu długotrwałe zapewnienie prawidłowego nawilżenia, a ich efekt może utrzymywać się do 3 dni. Mogą być więc stosowane 2-3 razy w tygodniu i zapewniać w ten sposób odpowiednią wilgotność przez cały czas.
U kobiet w okresie pomenopauzalnym stosowanie estrogenów dopochwowo (w dowolnej postaci, np. globulek, żeli, ringów, kremów) powoduje zwiększenie nawilżenia i poprawę elastyczności błony śluzowej miejsc intymnych. Ma również zastosowanie w leczeniu nietrzymania moczu. Miejscowa aplikacja powoduje, że hormony nie wywierają wpływu ogólnoustrojowego, co minimalizuje ryzyko działań niepożądanych.
Zmiana codziennych nawyków
W walce z suchością pochwy ważne są też codzienne nawyki, które mogą poprawić stan nawilżenia. Zaleca się:
- unikanie stosowania perfumowanych lub silnie działających i podrażniających kosmetyków w okolicach krocza - najlepiej stosować preparaty hipoalergiczne przeznaczone do higieny miejsc intymnych;
- unikanie kąpieli z olejkami eterycznymi i płynami zawierającymi substancje zapachowe;
- noszenie przewiewnej, bawełnianej bielizny;
- wydłużenie gry wstępnej podczas współżycia - gruczoły odpowiedzialne za wydzielaniu śluzu będą miały więcej czasu na jego wyprodukowanie, a tym samym na zapewnienie prawidłowego nawilżenia pochwy;
- jeżeli objawy związane są ze zbyt małym podnieceniem podczas współżycia - porozmawiaj ze swoim partnerem/partnerką, podziel się swoimi przemyśleniami i wątpliwościami [1,2,3].
Dlaczego warto rozmawiać o życiu seksualnym?
Pomimo że suchość pochwy dotyczy ok. 20% kobiet, problem ten pozostaje w ukryciu i jest źródłem frustracji, wstydu oraz braku satysfakcji z życia seksualnego. Ocenia się, że jedynie ¼ chorych szuka pomocy [3]. Dbanie o zdrowie seksualne jest konieczne, aby zapewnić sobie dobrostan psychiczny i fizyczny. Rozmowa na te tematy z bliską Ci osobą, przyjaciółmi czy lekarzem nie powinna być niczym wstydliwym, a przełamanie bariery “tematów tabu” pozwoli Ci się cieszyć radością z życia intymnego i poprawą samopoczucia na co dzień.
Referencje:
- [red. n] Bręborowicz G. Położnictwo i ginekologia. Tom 2. Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Warszawa, 2015.
- Women’s Health Concern: Vaginal Dryness. (ostatni dostęp: 9.08.2022)
- Bachmann g., Pinkerton J.V.. Patient education: Vaginal dryness (Beyond the Basics). UpToDate, 2022.