Szacowany czas czytania: 5 minut
Ból fantomowy
Bezpośrednio po amputacji kończyny pacjenci często doświadczają wrażenia, że utracona część ciała nadal jest obecna. To zjawisko nazywane jest czuciem fantomowym. U 2-4% chorych po amputacji i po całkowitym zagojeniu rany występuje przewlekły i zazwyczaj oporny na leczenie ból w obrębie nieistniejącej części ciała, który definiowany jest jako fantomowy [1,2].
U kogo występuje ból fantomowy?
Czucie fantomowe i ból fantomowy mogą wystąpić nie tylko po amputacji kończyny, ale również po chirurgicznym odcięciu innych części ciała, takich jak:
- ząb,
- pierś,
- język,
- oko,
- penis,
- jądro,
- pęcherz moczowy,
- odbytnica [1].
U których pacjentów ryzyko wystąpienia bólu fantomowego po amputacji jest największe? Wyróżniamy następujące czynniki ryzyka:
- podeszły wiek,
- wystąpienie silnego bólu, na przykład niedokrwiennego, przed amputacją,
- współistnienie bólu w obrębie kikuta,
- choroby naczyń,
- rozległe uszkodzenia tkanek na przykład w wyniku oparzenia,
- doświadczenie dawno przebytych bólów w obrębie amputowanej kończyny, na przykład zapalenia ścięgna Achillesa lub rwy kulszowej [1,2].
Ból fantomowy niejedno ma oblicze
Pacjenci doświadczają różnego charakteru bólu fantomowego - piekącego, miażdżącego, kurczącego lub strzelającego. Doznania bólowe mogą być stałe z zaostrzeniami lub napadowe. Najczęściej największe natężenie bólu obserwuje się wieczorem lub w nocy. Bólowi fantomowemu mogą towarzyszyć różne dodatkowe objawy, takie jak np. pocenie się.
Natężenie bólu fantomowego różni się u każdego pacjenta - u niektórych osób może być ledwie zauważalne, a u innych tak silne, że nawet ograniczające aktywność życiową i zaburzające sen.
Na natężenie bólu wpływają różne czynniki - może on znacznie nasilać się pod wpływem:
- zmęczenia,
- bezsenności,
- lęku,
- zdenerwowania,
- podrażnienia kikuta przez bodźce mechaniczne lub termiczne [1,2].
Ból fantomowy należy odróżnić od:
- odczuć fantomowych, które są bezbolesne i polegają na odczuwaniu obecności nieobecnej części ciała,
- bólu kikuta, który występuje powszechnie w bezpośrednim okresie po operacji i ustępuje zazwyczaj po wygojeniu rany [1,2].
Czy bólom fantomowym można zapobiec?
Odpowiednia farmakoterapia przeciwbólowa przed zabiegiem amputacji, w trakcie zabiegu i bezpośrednio po nim zmniejsza ryzyko pojawienia się bólu fantomowego. Liczy się nie tylko przygotowanie fizyczne, ale także psychiczne - psychoterapia i relaksacja są nieodłącznymi elementami przygotowania okołooperacyjnego pacjenta. Bardzo ważny w kontekście zapobiegania wystąpienia bólów fantomowych jest również wczesny powrót do funkcjonowania chorej kończyny poprzez korzystanie z protez kończyn [1, 2].
Leczenie bólu fantomowego wyzwaniem nie tylko dla lekarza
Ból fantomowy wymaga współpracy zespołu specjalistów, w skład którego wchodzą między innymi lekarz, fizjoterapeuta i psycholog. Żadna z metod terapeutycznych nie daje jednak gwarancji powodzenia - każdy pacjent wymaga opracowania indywidualnej strategii postępowania [1,2].
W leczeniu bólu fantomowego znajduje zastosowanie wiele leków. Wykazują one różną skuteczność w zależności od pacjenta i często konieczna jest zmiana terapii w celu dobrania tej najbardziej efektywnej. Leczenie farmakologiczne obejmuje:
- opioidy - najczęściej tramadol, rzadziej morfinę, oksykodon, metadon,
- kalcytoninę - ten lek ma udowodnioną w badaniach naukowych skuteczność w terapii bólu fantomowego,
- leki przeciwpadaczkowe - gabapentynę lub pregabalinę,
- leki przeciwdepresyjne - amitryptylinę, wenlafaksynę lub duloksketynę,
- ketaminę,
- dożylne wlewy lidokainy - środka znieczulającego,
- środki znieczulenia miejscowego w formie iniekcji w zdrową kończynę,
- znieczulenie zewnątrzoponowe lub podpajęczynówkowe,
- kapsaicynę,
- w przypadku bólu fantomowego kończyny górnej - znieczulenie splotu ramiennego środkiem znieczulenia miejscowego - lidokainą lub bupiwakainą [1,2,3].
Dobrą skuteczność wykazuje leczenie niefarmakologiczne, które obejmuje między innymi techniki neurostymulacji za pomocą elektrod implantowanych w odpowiednie miejsca rdzenia kręgowego i ośrodkowego układu nerwowego. Stosuje się również przezskórną stymulację elektryczną nerwów, która poprawia przepływ krwi i zmniejsza napięcie mięśniowe w obrębie kikuta.
W łagodzeniu natężenia bólu fantomowego wykorzystuje się także psychoterapię, która pomaga przeżyć poczucie straty z powodu amputowanej części ciała. Odpowiednie techniki psychologiczne zmniejszają natężenie depresji, lęku i negatywnych emocji, które mogą wzmacniać odbierane bodźce bólowe [1,2].
Referencje:
- Graczyk M, Krajnik M, Malec-Milewska M. Ból fantomowy - wyzwanie terapeutyczne. Medycyna Paliatywna w Praktyce 2010, 4, 2, 66-73
- Garstka J. Ból fantomowy - jak skutecznie leczyć. Medycyna po Dyplomie 2011(20); 12(189):46-47
- https://www.mp.pl/bol/ekspert/186120,leczenie-farmakologiczne-bolu-fantomowego (dostęp 20.08.22)