Szacowany czas czytania: 5 minut
Bolesne i obfite miesiączkowanie - czy to normalne i jak temu zaradzić?
Silne dolegliwości bólowe towarzyszące krwawieniom miesięcznym towarzyszą wielu młodym kobietom istotnie pogarszając jakość ich życia. Są przyczyną korzystania ze zwolnień lekarskich z pracy oraz nieobecności w szkole. Według różnych źródeł szacuje się, że 3–30% kobiet zmierzy się z tym problemem w ciągu swojego życia.
Określenie dokładnego mechanizmu, który odpowiada za bolesne miesiączkowanie oraz uwarunkowanie tego schorzenia nadal pozostają w dużej mierze nieznane. Wiadomo jednak, że istnieją określone czynniki ryzyka wystąpienia dolegliwości. Są to:
- palenie papierosów,
- występowanie bolesnych miesiączek w rodzinie,
- brak potomstwa,
- wczesne dojrzewanie płciowe.
Co to znaczy bolesne miesiączkowanie?
O bolesnym miesiączkowaniu możemy mówić, jeśli dolegliwości bólowe pojawiają się kilka godzin przed rozpoczęciem krwawienia, następnie stopniowo ich nasilenie maleje w ciągu kilku dni. Ból ma charakter skurczowy.
Mogą mu towarzyszyć inne objawy takie jak:
- nudności,
- wymioty,
- biegunka,
- bóle pleców w odcinku lędźwiowo-krzyżowym,
- bezsenność,
- bóle głowy.
W przypadku stwierdzenia objawów bolesnego miesiączkowania warto zgłosić się do lekarza ginekologa w celu kontroli stanu zdrowia i zastosowania leczenia łagodzącego objawy, szczególnie jeśli pojawiają się one po kilku latach bezbolesnych menstruacji.
Skąd się bierze ból podczas okresu?
Wyróżniamy pierwotne oraz wtórne bolesne miesiączkowanie. Pierwotne występuje u młodych kobiet, po kilku miesiącach od pierwszego krwawienia miesiączkowego w życiu. Badanie ginekologiczne nie wykazuje żadnych nieprawidłowości. Podejrzewa się, że bóle związane są z wydzielaniem przez organizm kobiety prostaglandyn - związków, które nasilają skurcze macicy i ułatwiają usuwanie z niej krwi miesięcznej, wywołując dolegliwości bólowe.
Wtórne bolesne miesiączkowanie występuje u kobiet w starszym wieku, które wcześniej nie skarżyły się na nasilone dolegliwości bólowe towarzyszące menstruacji. Może mieć związek z chorobami narządu rodnego takimi jak stany zapalne, endometrioza, adenomioza, mięśniaki czy choroby jelit (zespół jelita drażliwego).
Co zrobić, gdy ma się bolesny okres?
Leczenie bolesnego miesiączkowania, w zależności od wieku pacjentki, chorób towarzyszących oraz nasilenia dolegliwości ustala się indywidualnie. W przypadku braku możliwości konsultacji z lekarzem można stosować niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) dostępne w aptece bez recepty, w tym popularny ibuprofen. Są to leki redukujące wytwarzanie prostaglandyn w organizmie, a przez to zmniejszające natężenie skurczów macicy. Przed ich użyciem należy dokładnie przeczytać ulotkę wraz z dawkowaniem. Nie należy łączyć kilku leków z grupy NLPZ, gdyż z znacznym stopniu nasila to ich działania niepożądane.
W przypadku braku skuteczności popularnych leków bez recepty, lekarz ginekolog może zadecydować o włączeniu nimesulidu, ketoprofenu lub metamizolu, których działanie jest mocniejsze i niektóre z nich dostępne są jedynie na receptę. Zastosowanie znajdują także leki rozkurczowe: drotaweryna oraz skopolamina.
Dolegliwości bólowe łagodzi również przyjmowanie doustnej antykoncepcji, która jest dobrym rozwiązaniem dla kobiet, którym zależy również na działaniu antykoncepcyjnym.
W przypadku bolesnego miesiączkowania warto spróbować metod niefarmakologicznych. Ulgę mogą przynieść ćwiczenia relaksacyjne, masaż, ciepły prysznic lub okłady stosowane na bolesne miejsca. Są to metody szczególnie polecane u kobiet, które źle tolerują leczenie przeciwbólowe NLPZ.
Pierwotne bolesne miesiączkowanie to dolegliwość, która często ustępuje z wiekiem. Szczególnie często zdarza się to po porodzie drogami natury, kiedy szyjka macicy ulega poszerzeniu, a usuwanie krwi miesięcznej z macicy jest znacznie łatwiejsze. W przypadku niesatysfakcjonującej kontroli dolegliwości bólowych warto zwracać się po pomoc do lekarza ginekologa, który indywidualnie ustali plan leczenia przy pomocy metod farmakologicznych i niefarmakologicznych.
Wtórne bolesne miesiączkowanie leczymy przede wszystkim poprzez usunięcie przyczyny pierwotnej lub opanowanie jej objawów. Konieczna jest regularna kontrola lekarza ginekologa nad pacjentką.
Referencje
- Interna Szczeklika 2022. Podręcznik chorób wewnętrznych. Red. Piotr Gajewski, Andrzej Szczeklik. Medycyna Praktyczna. Wydanie 13. 2022
Konsultacja merytoryczna: Mirosław Niedbała, specjalista medycyny rodzinnej