Niełączenie pokarmów – czy można jeść i chudnąć?

Złożone czynniki środowiskowe i genetyczne sprawiają, że otyłość staje się chorobą o coraz większym znaczeniu epidemiologicznym. Występowanie otyłości prowadzi do wielu innych chorób i powikłań. Odpowiednio skomponowana dieta, zapobieganie nadwadze i leczenie ludzi otyłych jest wyzwaniem dla współczesnych społeczeństw[1]. Jak jeść i chudnąć?

Jaka dieta przestrzega zasad zdrowego odżywiania?

Przy leczeniu otyłości najważniejszą zasadą jest umiarkowana systematyczność. Pozbywanie się zbędnych kilogramów nie może nastąpić zbyt szybko, więc zaleca się, żeby redukcja aktualnej masy ciała następowała w tempie o 5-15% w ciągu 3-6 miesięcy. Niezależnie od rodzaju diety zwykle żywienie osoby z nadwagą lub otyłe opiera się na ograniczaniu energii dostarczanej z pożywieniem. Stosując dietę odchudzającą nie można zapominać o zasadach zdrowego odżywiania[1].

Diety rozdzielne – odchudzanie przez niełączenie pokarmów

Diety rozdzielne są skomponowane tak, żeby osoba z nadwagą lub otyła nie spożywała w jednym posiłku różnych produktów. Ustalanie diety rozdzielnej może opierać się na obliczaniu indeksu glikemicznego lub przestrzeganiu zasad niełączenia pokarmów[1].

Rodzaje diet rozdzielnych:

Dieta Montignaca

Zasady tej diety rozdzielnej opracował Francuz Michael Montignac. Odrzuca on całkowicie sens liczenia kalorii. Według Montignaca otyłość bierze się nie z nadmiaru kalorii, ale z niewłaściwego doboru produktów, które jemy. Odchudzanie następuje przez ograniczenie w diecie produktów o wysokim indeksie glikemicznym.

Węglowodany o wysokim indeksie glikemicznym znacznie zwiększają stężenie glukozy we krwi, a w konsekwencji znaczący wyrzut insuliny, co prowadzi do tycia. W przypadku tej diety wyróżniony został podział na produkty dobre i złe. Dobre to np. ryby, oliwa z oliwek i inne oleje roślinne, a złe to przede wszystkim tłuszcze – masło, smalec oraz tłuste wędliny i mięsa[2].
Plusy:

• nie trzeba liczyć kaloryczności pokarmów,
• proste zasady,
• obliczanie indeksu glikemicznego ma uzasadnienie w badaniach naukowych jako wsparcie przy zdrowym odżywianiu się[2].

Minusy:

• niełączenie węglowodanów z tłuszczami stoi wbrew zasadzie, że w każdym posiłku powinny znaleźć się białka, tłuszcze i węglowodany,
• kierowanie się indeksem glikemicznym ogranicza ilość spożywanych pokarmów.

Dieta Diamondów

W kolejnym rodzaju diety opartej na niełączeniu pokarmów główną zasadą jest to, żeby 60% energii dostarczać z węglowodanów, 30% z białka, a 10% z tłuszczu. Nie można łączyć białek i węglowodanów, a podstawą żywienia są warzywa owoce. Szczególnie ważne jest spożywanie marchwi, buraków, cebuli, brokułów, papryki, pomidorów i ogórków oraz owoców w różnej postaci[3].
Plusy:

• nie trzeba liczyć kalorii,
• porcje posiłków nie są ograniczane,
• znacznie zmniejsza masę ciała,
• opiera się na zdrowych produktach[3].

Minusy:

• nie ma jednoznacznych badań naukowych potwierdzających zasady diety,
• przy złych proporcjach żywieniowych może prowadzić do niedoborów witamin D i B12 oraz wapnia, cynku i żelaza[3].

Dieta doktora Haya

Ten rodzaj diety dzieli wszystkie pokarmy na trzy grupy: zasadowe, kwasowe i neutralne. Doktor Hay twierdzi, że nie można łączyć produktów zasadowych z kwasowymi, czyli białka oraz produktów zawierających skrobię w jednym posiłku. Ten typ zdrowego odżywiania się ma poprawiać jakość przemian energetycznych w organizmie oraz zapewniać prawidłowe trawienie[4].
Plusy:

• dieta nie ogranicza ilości spożywanych posiłków,
• nie trzeba liczyć kalorii,
• trzeba jeść dużo warzyw i owoców,
• ogranicza się spożywanie cukrów prostych[4].

Minusy:

• nie jest naukowo udowodnione, że spożywanie białka i produktów zawierających skrobię przyczynia się do powstawania otyłości,
• dieta może skutkować niedoborem podstawowych składników odżywczych, witamin i składników mineralnych[4].

Zapobieganie nadwadze i otyłości jest jednym z największych wyzwań współczesnego świata. Odpowiednio dobrana dieta nie tylko wspomaga odchudzanie, ale pomoże uchronić się przed szeregiem chorób i powikłań związanych z otyłością[1].